kusić los [szczęście]

kusić los [szczęście]
kusić los [szczęście] {{/stl_13}}{{stl_33}}'zbytnio ryzykować, nadmiernie liczyć na szczęście w swoim postępowaniu':{{/stl_33}}{{stl_10}}Nie kuś losu, drugi raz może się nie udać! {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • szczęście — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sytuacja, gdy wszystko układa się dobrze, zgodnie z pragnieniami, oczekiwaniami; pomyślność, powodzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć szczęście w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • los — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. lossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bieg, rozwój wydarzeń przytrafiających się w życiu człowiekowi, związanych z czymś; koleje życia, dola : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kusić — los, szczęście, fortunę «ryzykować niepotrzebnie, ufać zbytnio losowi, szczęściu»: Kiedy już raz wygrałeś partię, zabieraj pieniądze i wal do domu! Nie trzeba kusić losu! Drugim razem wszystko możesz przegrać!... J. Wittlin, Sól …   Słownik frazeologiczny

  • kusić — ndk VIa, kuszę, kusićsisz, kuś, kusićsił, kuszony «wystawiać kogoś na próbę, na pokusę; zachęcać do czegoś, wabić» Kusił ją obietnicami. Kuszą go piękne dziewczęta. Kusiły go owoce w cudzym sadzie. Piękna pogoda kusiła, by iść na spacer. ◊ Kusić… …   Słownik języka polskiego

  • los — 1. Los sobie z kogoś drwi, zadrwił «komuś się nie wiedzie, ktoś ma kłopoty»: Na wewnętrznej stronie drzwi widniało napisane identycznym charakterem co mój i takim samym ołówkiem ohydne, reakcyjne zdanie. Tak sobie zadrwił ze mnie los po raz… …   Słownik frazeologiczny

  • szczęście — 1. pot. Garbate, zezowate szczęście «brak szczęścia, pech»: Ot garbate szczęście! Musiał dostrzec wypchane kieszenie. – Ja go znam – włącza się Beda. Struczak pies na forsę. B. Ejbich, Niebo. 2. Mieć szczęście «uniknąć czegoś, co stanowiło… …   Słownik frazeologiczny

  • los — m IV, D. u, Ms. lossie; lm M. y 1. «dola, koleje życia, bieg wydarzeń» Ciężki, zły, marny los. Koleje losu. Skarżyć się na los, przeklinać los. Pogodzić się z losem. Dzielić z kimś los. Narażać się na niepewny los. Rzuc …   Słownik języka polskiego

  • fortuna — ż IV, CMs. fortunanie 1. blm «los, dola, traf, zwłaszcza dobry los, szczęście, powodzenie» Ślepa fortuna. Dary, łaski fortuny. Kusić fortunę. Fortuna uśmiecha się do kogoś. ◊ Dziecię, ulubieniec, wybraniec itp. fortuny «człowiek cieszący się… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”